مــَלּ آنقـَدر
اِمـــروز و فــَرداهــاے نَــیامــَدہ را دیــدہ ام
ڪـــہ دیـگـَر هـیچ وعــدہ ے بــے ســَراَنجــامــے
خــواب و خــیال آرزوهـــایـَم را
آشفتـــہ نمــے ڪــُنـَد . . .
تو باشی و هوای بهار و من!
"قــدم به قـــدم" فدایت می شوم
تو باشی...، از لحظه های دلتنگی جلو می زنم؛
دوست دارم تو باشی و من نشانی ها را گم کنم،
راه خانه را هم ندانم ؛
تا همه بفهمند برای من ِ کم حواس،
خانه آنجاست که
تو باشی و من قدم به قدم فدایت شوم!
بعضیــــام هــستــن هـــَرچــی مـی بیــنیـنشــون
ســـیــر نمـیـشــی . . .
.
.
.
عآی عــَم بــَعـضــیـا
دوستت دارم
تو را...تمامی تو را...نگاه مهربانت را
همه را در امن ترین جـای دلم جای میدهـم
و هــــر صبــــح ســــرکــ میـکـشـــم
بــــــه هــمــــه دارایــی هـــایــم
کـــه در تــــو خـــلاصـــه مــی شــود
